...przez lata bez zmian.
Wszystko zawsze na swoim miejscu,od lat niezmienionym,
porcelanowe filiżanki w których od zawsze piłam i pijam herbatę,
ciastka lub ciasto,które są obowiązkowe do herbaty,srebrne łyżeczki,
zdjęcia przodków,piękne czarno-białe,ileż to razy wpatrywałam się w swoich pradziadków i szukałam podobieństw.
Ileż wspomnień jest w tych wszystkich przedmiotach starszych ode mnie?
Moje dzieciństwo,okres dorastania,życie dorosłe.
U mnie wiele się zmieniło,ale u babci,u babci jest tak samo,tylko ona już zupełnie siwa i drobniutka...
Uwielbiam takie piękne rzeczy "z historią" :)
OdpowiedzUsuńI za to właśnie kocham moją babcię,że kiedy bym do niej nie przyjechała zawsze jest wszystko na swoim miejscu, jak wtedy gdy opuszczałam rodzinne miasto. Babcie tak już chyba mają, że obowiązkocho do herbatki lub kawy podają ciasto:) Piękne zdjęcia, Lenka będzie miała wspaniałą pamiątkę:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Was cieplutko!
Ach, wspominam moją Babcię, a najbardziej jej pierogi z grzybami, domowy makaron i herbatę z cytryną, która zawsze stała w dużym porcelanowym kubku przy łóżku. Co ja bym oddała za taki kubek!!! Babcinego mieszkania już nie ma, ale u mnie jako lustro w przedpokoju wiszą drzwi z jej starej szafy...
OdpowiedzUsuńTa niezmienność jest nam potrzebna po to, byśmy mogli się zmieniać...
OdpowiedzUsuńCudowne refleksje...
Ściskam mocno :)
Stare zdjęcia cudowne...uwielbiam takie!!
OdpowiedzUsuńWłaśnie w niedzielę z moja sis,gdy jeszcze była przejrzałyśmy wielki karton fotek z dzieciństwa i młodości moich rodziców...i Babcia nasza kochana też była!!To sa cudne wspomnienia!
Moja Babcia też wiekowa,ale trzyma się suuuper i tak bardzo ja kocham!
I też poukładana...jak na Babcie przystało!:):)
Pozdrawiam Was cieplutko!!
Pauli, skąd ja to znam:), piękne wspomnienia, cudowne przedmioty z duszą, z łezką w oku, ogląda się takie obrazki, i te piękne pomieszane ramki,cudnie to wygląda, chyba odgapię od babci:) ściskam
OdpowiedzUsuńIle pięknych przedmiotów!! Cudnie!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Wiesz i to chyba jest właśnie fajne, ta niezmienność u babć, ten duch czasu, który się gdzieś zatrzymał...
OdpowiedzUsuńU mojej babci niestety ostatnio był remont... :/ tylko stary zegar wisi na ścianie... babcia mówiła, ze mogę go sobie zabrać... ale ja wolę aby jeszcze u niej był, ja i tak nie mam gdzie... a singerka stoi w garażu buuu :/
ściskam :*
Takie są właśnie Babcie, jedyne i niepowtarzalne właśnie między innymi za tą niezmienność ...
OdpowiedzUsuńjaki absolutnie cudowny klimat :)
OdpowiedzUsuńBabcine skarby, nastroj jej domu, zapach ciasta i choinki...to na zawsze pozostanie we mnie, to moj najwiekszy skarb-jak i chyba kazdej z nas, pozdrawiam
OdpowiedzUsuńSzczęściara z Ciebie, że masz Babcię!
OdpowiedzUsuńJa z moją babcią jesteśmy tak zżyte że raz dziennie zasiadamy przy kawie na ploteczki kobiet dwóch pokoleń. Nie przeszkadza nam w tym to że dzieli nas prawie 800 km;)
OdpowiedzUsuńBo niema jak u Babci boku;)
Piękne zdjęcia ;)
Pozdrawiam cieplutko ;)
Piękna porcelana.
OdpowiedzUsuńDobrze, że są babcie.
Ich ciepło, miłość uśmiech i obowiązkowo smakowite ciasto to coś najlepsze na świecie
Paulinko u mojej Babci w szafie nawet kocyki i kołderki leżą tak samo jak ok 20 i więcej lat temu
OdpowiedzUsuńMiłego dzionka kochana
No tak,babcie już tak mają:))Piękne chwile!
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie!
jejku, jak fajnie, że o tym napisałaś. Tylko młodzi szukają i pędzą za nowym, starsi ludzie doceniają przeszłość i nie lubią zmian :) i dlatego u nich tak bezpiecznie i swojsko...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Te filiżanki pamiętam z mojego dzieciństwa. Cudownie było napić się herbatki u Babci. U Ciebie tak nastrojowo. Dziękuję Ci za ciepłe słowa zostawione u mnie.
OdpowiedzUsuńBuziaki. Jak tam malutka???/
Wyrazy szacunku i życzenia zdrowia dla Babci)
OdpowiedzUsuńPiękne przedmioty ,miłe wspomnienia.....Serdeczie pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńDuzo zdrowka dla Babci!
OdpowiedzUsuńTakie wspolne chwile sa bezcenne:).
Pozdrawiam!
Ach, babcie i ich klimaty sa super:) Ja zaluje, ze mojej babci duzo stsroci nie zostalo niestety, za duzo ludzi w za malym domu:/ Do tego mentalnosc "nowe=lepsze" i wywalanie czy palenie "rupieci":/ Na szczescie po drugiej sp babci zostalo troche mebli i chyba cudem udalo mi sie zaklepac co moje i absolutnie nie na opal. wlasnie przytachalam z polski mala szafeczke z kompletu do kredensu, polki i stolu, czyli prezentu slubnego dziadkow. Odmaluje i mlody bedzie miec do sypialni. stol, ktoremu babcia osobiscie odciela kawalek nog, bo byl za wysoki do krzesel z zielonym obiciem po remoncie pokoju posluzy mlodemu za biurko. Juz sie doczekac nie moge i az mi sie dusza smieje na mysl o zawistnych spojrzeniach czlonkow rodziny, ktorzy chcieli te moje skarby spalic;)
OdpowiedzUsuńże ja dopiero teraz wpadłam do Ciebie i nie widziałam wcześniej tych nastrojowych fotografii...
OdpowiedzUsuńwspaniałą musisz mieć Babcię (mając taką wnuczkę musi być WSPANIAŁA :))) ten cudowny klimat retro sprawia, że i ja chętnie napiłabym się herbaty z porcelanowej filiżanki, zjadła domowego ciasta...
moja Ukochana Babcia nie żyje już wiele lat i co roku coraz bardziej do Niej tęsknię, doceniam jakim była Człowiekiem i pamiętam czego mnie nauczyła (zamiłowanie do robótek ręcznych mam po Niej właśnie)...
pozdrawiam serdecznie :))
Ania
Oj tak Paulino, cudownie mieć babcię, babciny klimat jest jedyny i niepowtarzalny.U mojej babci w salonie stoją gdańskie meble i stól pod którym zawsze plątaliśmy się z kuzynostwem w trakcie rodzinnych uroczystości.W tych meblach niezmiennie krysztaly, srebra i plócienne obrusy, i jeszcze tary stojący zegar, w którym babcia do dziś trzyma przednie trunki.
OdpowiedzUsuńTylko babci z każdym dniem ubywa, tylko to się u niej zmienia...szkoda...
Dziękuję Ci pięknie za odwiedziny u mnie.
Wspaniale jest mieć Babcię :))
OdpowiedzUsuńUściskaj i wycałuj Ją przy najbliższej okazji :))
Pozdrawiam cieplutko :)
lenko piękne zdjęcia, ja też kocham wracać w moje dziecinne i do tego tak bezpieczne strony...
OdpowiedzUsuńzapachy miejsca zakamarki takie same , taki sam smak .... chyba muszę pojechac do babci na weekend ... tak to doskonał ypomysł :)
piękne stare fotografie...
OdpowiedzUsuń